WIECZÓR POEZJI I PROZY ANNY PIOTROWICZ-KULCZYCKIEJ ORAZ PROJEKCJA FILMU „STRAŻNICZKA”

25 lutego 2016 r. (czwartek), godz. 18:00

 

Galeria Sztuki im. W. i J. Kulczyckich

(filia Muzeum Tatrzańskiego)

Zakopane, Droga na Koziniec 8

 

 

 

Muzeum Tatrzańskie serdecznie zaprasza na „Wieczór poezji i prozy Anny Piotrowicz-Kulczyckiej” w jej 4. rocznicę śmierci. Wspomnienia, refleksje nad życiem i jego prawdziwą wartością, umiłowanie Ojczyzny to przewodnie motywy wspomnień i poezji pisanej w duchu epoki romantyzmu, jaki towarzyszył studiom polonistycznym, na które uczęszczała Anna Piotrowicz-Kulczycka. To wszystko pozwoli odkryć nieznaną osobowość donatorki i „strażniczki” ukrytej skromnie w cieniu teścia i męża, tworzących kolekcję kobierców. Podczas spotkania wiersze i fragmenty prozy przeczyta Urszula Radwańska – opiekunka kolekcji kobierców wschodnich w Muzeum Tatrzańskim.

 

 

Anna Piotrowicz-Kulczycka urodzona w 1919 r. w polskim Lwowie. Studia polonistyczne ukończyła na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Drugą wojnę  światową oraz kolejne dziesięć lat spędziła we Lwowie, który stał się częścią USRR. Walczyła jako łączniczka w szeregach Armii Krajowej. Dopiero po XX zjeździe partii ZSRR mogła wyjechać do Polski. Po przejściu męża na emeryturę, razem zamieszkali w Murzasichlu. W 1977 r. ofiarowała Muzeum Tatrzańskiemu bezcenną kolekcję kobierców wschodnich i stała się jej dożywotnim kustoszem.

Zmarła 25 lutego 2012 r.

 

 

NAPAR Z PIOŁUNU

 

Gdy kochasz Polskę jak niegdyś kochano

I ideału masz serce głodne,

Bacz by po tobie tego nie poznano,

To już nie modne.

 

Bo jeśli dla Niej coś zdziałałeś w życiu,

Zimnym szyderstwem w oczy ci bryzną,

Więc tylko szepnij cichutko w ukryciu -

Tobie Ojczyzno.

 

Tobie nieszczęsna i sponiewierana,

Od najuboższych na świecie – uboższa,

Kłamstwem opluta i w błoto wdeptana,

A ponad wszystko najdroższa.

 

Srebrzysty ptaku – gdzie twoje wzloty?

Gdzie są rycerze, co lwa mieli w duszy?

Czyli nie rozbrzmi wreszcie nam Róg Złoty?

I mocy złych nie pokruszy?

 

A może wstaną ci, którzy zginęli

I ruszą z potęgą płomienia

A z groźnych oczu piorun im wystrzeli

I spali wystygłe sumienia?

 

Wiersz pochodzi z tomiku „Jesienny Wieczór” Anna Piotrowicz-Kulczycka; Murzasichle 2009 r.

 

Serdecznie zapraszamy

Wstęp wolny